Euskararen tresnak

Lur hiztegi entziklopedikoa

Kultura eta Hizkuntza Politika Saila

Sviridov, Georgi Vassilievitx

Errusiar musikagilea (Fatezh, Kursk-etik hurbil, 1915 - Mosku, 1998). Musika ikasketak Kursk-en hasi zituen (1929-1932),eta ondoren Leningradoko kontserbatorioan lan egin zuen. Kontserbatorio horretan pianoa ikasi zuen (1932-1936) eta ondoren konposizioa (1937tik aurrera). Konposizioko diploma 1941. urtean lortu zuen. Lehenengo lanak ikasketa urteetakoak ditu: Kontzertua pianorako 1. (1936-1939), Benetako ezkongaia opereta (1939), Harizko orkestrarako sinfonia (1940). Erromesaren kantua lanean (1943), ahozko musikarako zuen zaletasuna erakutsi zuen Sviridov-ek. 1945ean Staline saria irabazi zuen Hirukotea pianorako lanarengatik. 1940ko hamarraldiaren amaieran Stalinen gobernuak musikari modernoak zigortu zituen eta herri musikaren oinarrietara itzultzearen alde egin zuen. Sviridov izan zen garai horretan kalitatezko musika egin zuen bakarretakoa. 1956an Moskun hartu zuen bizilekua. 1962-1974 urteen bitartean Sobietar Batasuneko musikagileen Elkarteko idazkari izan zen, eta ondoren Errusiako errepublikako elkarteko presidente. 1970ean Sobietar Batasuneko Herriaren Artista izendatu zuten. Oratorio patetikoa (1959) lana, Maiakovskiren testu batean oinarritua, arrakastatsuenetako bat izan zen, eta 1960an Lenin saria eman zioten. Lan ofizialen ildotik idatzi zituen Kantua Lenini buruz (1960) eta Oda Lenini (1976). Hala ere, orkestrarako idatzi zuen Triptiko txikia (1964) lanarekin gainditu zituen Sviridov-ek Errusiako mugak. Ganberarako musika sobietar erregimenaren beheraldiaren ondoren hasi zen kaleratzen: Kintetoa pianoarekin (1945), Hirukotea pianoarekin (1945), bi laukote harizko tresnetarako (1945-1946 eta 1947-1948). Hala ere, bere musikaren zatirik onena ahotsetarako partituretan eman zuen.