merino 1
(Lat. maiorinus). iz. Pol. Nafarroako eta Gaztelako erregeen zerbitzurako justizia eta finantza funtzionarioa. Merino hitzak gaztelaua izendatzen du berez, eta beste era batzuetara ere deitua izan da Euskal Herrian, baile eta ibar jaun bereziki. Merinoan merindadea zuen bere gobernu barrutia. ik. merindade.
