ukitu, uki, ukitzen
du ad. Gorputzaren zati batez (hatzen puntez batez ere) edo gauzaki baten bidez, zerbaiten gainaldea iritsi. ◊ Erabili edo, aldatzeko; eragin. ◊ Bi gauza elkarren ondoan, tartean hutsarterik gabe, gertatu edo egotera heldu; indarrik gabe jo. || Hunkitu. || Gai bati buruz aritu, sakondu gabe batez ere.
