Schwartz, Laurent
Frantses matematikaria (Paris, 1915 – Fields, 2002). Parisko École Normale Supérieure-n egin zituen lehenengo ikasketak, eta 1937an graduatu zen matematikan. Doktoregoko ikasketak Estrasburgoko Zientzietako Fakultatean egin zituen. Hurrengo urteetan Grenobleko eta Nancy-ko Zientzietako Fakultateetan aritu zen irakasle, eta garai hartan egin zuen banaketaren teoriari buruzko lan famatua. 1953an Parisra itzuli zen eta han irakasle egon zen 1959 arte. Parisko Eskola Politeknikoan ere irakatsi zuen, eta erretiratu baino lehen hiru urte eman zituen Parisko VII Unibertsitatean. Banaketen teoriari buruzko ideiak Généralisation de la notion de fonction, de dérivation, de transformation de Fourier et applications mathématique et physiques (1948, Funtzioak, deribazioa, Fourier-en transformazioa eta matematikaren aplikazioak fisikan) liburuan agertu zituen lehenengo aldiz. Banaketen teoria kalkulu diferentzial eta integralaren hedapen bat zen. Heaviside eta Dirac-ek, Schwarz-ek ez bezala, aplikazio berezi batzuei begira orokortu zuten kalkulua, oinarri matematiko abstrakturik eta zehatzik gabe. Era horretan, Schwarz-en lana oso berritzailea izan zen. Harvard-eko 1950eko Nazioarteko kongresuan Fields domina irabazi zuen. Horrez gainera, beste sari asko ere eman zizkioten Schwarz-i: besteak beste, Parisko Zientzietako Akademiaren eskutik jaso zituen sariak 1955, 1964 eta 1972. urteetan. Ohorezko doktoregoak ere jaso zituen unibertsitate askotan, besteak beste, Humboldt (1960), Brusela (1962), Lund (1981), Tel-Aviv (1981), Montréal (1985) eta Atenaskoetan (1993). Kalkulu estokastiko diferentzialak ere landu zituen.
