permutazio
iz. Mat. Elementu kopuru jakin batez osa daitezkeen multzoetako bakoitza; multzo bakoitzean elementu guztiak sartzen dira eta osagaien ordenaz soilik bereizten dira. nelementuez egin daitezkeen permutazio kopuruari Pn deritzo eta n! eragiketaz kalkulatzen da. r-naka hartzen dirennelementuen permutazioak nPr gisa adierazten dira eta n(n-1)…(n-r+1) gisa kalkulatzen dira; beste modu batera adierazirik n!/(n-r)! izango litzateke.
Esate baterako, A, B, C, D letrak binaka harturik, 12 permutazio desberdin lor daitezke: AB, AC, AD, BA, BC, BD, CA, CB, CD, DA, DB, eta DC. Horiek errepikapenik gabeko permutazioak dira. nelementu kopuru horiek k motatakoak badira, r1 mota batekoak, r2 beste mota batekoak eta hala jarraian rk bitartean, kasu horretannelementu horien permutazio kopurua hau izango litzateke: bertan, r1 + r2 + …+rk=n delarik. Horiek errepikapenak dituzten permutazioak dira eta beren formula orokorra hau da:
Esate baterako, r, r, r, s, s, letrez zenbait ordenazio desberdin, hots permutazio, egin daitezke r-a hirutan errepikatzen bada eta s-a, berriz, bitan. Bost elementuen errepikapenak dituzten permutazioak lirateke, aurrenekoa hirutan errepikatzen dena eta bigarrena berriz bitan, hau da:
