permitibitate

iz. Fis. Eremu elektrikoan, indukzio elektrikoaren edo leku aldatze elektrikoaren eta intensitatearen arteko arrazoia. e gisa adierazten da maizenik:


Magnitude hori garrantzitsua da bakartzeak egiten dituzten dielektrikoentzat. Nazioarteko Sisteman faradio/metro-tan neurtzen da.  v  Permitibitate erlatiboa. Permitibitate elektrikoaren (edo absolutuaren) eta ingurune hutsak duen permitibitatearen arteko zatidura da:



Hutsarentzat e_r=1 da, eta urarentzat esate baterako e_r=80 da.

• permaleazio
• permanganato
• permeabilitate
• Permeke, Constant
• Permiarra
• permitibitate
• permutatu, permuta, permutatzen
• permutatze
• permutazio
• pernil
• Perón, Eva