oszilatu, oszila, oszilatzen
du ad. Posizio jakin batetik abiatuta alde batera eta bestera mugitu, aldizkako mugimendu nahiko erregular batez; oszilazioz mugitu. v Fis. eta Mat. Balio bat, magnitude jakin batena esaterako, muga batzuen barnean aldatu.
- Ostrovski, Aleksandr Nikolaievitx
- ostruka
- ostu, ostu, osten
- Ostwald, Wilhelm
- Osweicin
- oszilatu, oszila, oszilatzen
- oszilatzaile
- oszilatze
- oszilazio
- oszilografo
- oszilograma
