oskol
iz. Zenbait fruituren azal gogorra; kuskua. ◊ Artaburua aletzean geratzen dena. || Zenbait animaliaren babesgarri gogorra, bizkarraldea estaltzen diena. v Oskola karekiz edo hezurrez eratua izaten da. Animalia batzuek bakarra izaten dute (barakuiluek, txirlek...), beste batzuek, berriz, bi (muskuiluek, dortokak). Ornoei mintz gogor batez erantsia dute batzuek (dortokek), eta beste batzuek, aldiz, haiei erantsi gabe (barakuiluek). ik. maskor.
