eufonia
iz. Hizkl. Hizkuntzaren elementu fonikoen doinu atsegina. Kakofoniaren kontrako fenomenotzat har daiteke. Hitz batean elkarren segidan edo elkarrengandik gertu dauden bi fonemetan gertatzen diren aldaketa linguistikoak azaltzeko (barne eufonia) edo mezu linguistiko batean elkarren segidan dauden bi hitzetan gertatzen diren aldaketak (kanpo eufonia) azaltzeko erabiltzen da.
