dual
iz. Gram. Izen kontagaietan bitasuna adierazten duen gramatika zenbakia. Grekoan eta arabiera klasikoan eta horien gisako hizkuntzetan erabiltzen zen. Euskarari dagokionez, bizkaieraz bi zenbatzailea izen sintagmaren bukaeran agertzea antzinako dual baten aztarna izan daiteke. v izond. Mat. eta Log. Binaka ageri diren eta elkarrekiko lotura duten tasunez esaten da. Harreman dualak, espazio duala, forma dualak. v Ekuazio, adierazpen duala. È (batura) edo Ç (intertsekzioa) zeinuez idatzitako ekuazio edo adierazpen batetik eratortzen dena, È eta Ç zeinuak alderantzizkotuz.
