asfixia
iz. Med. Oxigeno gabezia; arterietako odolean eta ehunetan CO2 gabe geratzearen eraginez birikak gutxiegi aireztatzea. Airebideak zerbaitek oztopatzen dituenenan, arnas giharrak ahultzen direnean, etab. gertatzen da asfixia. Luze irauten badu koma egoeran sartzen da eria; heriotza ere ekar lekioke. v Asfixia mekanikoa. Mekanikazko oztopo baten ondorioz arnasketan zailtasuna sortzen denean gertatzen da; ezbeharrez edo berariaz sor daiteke asfixia mekanikoa.