sega
iz. Sin. kodaina. Laboreak edo belarra lur-arras ebakitzeko lanabesa, bi eskutoki dituen gider luze batez eta altzairuzko xafla luze makotu batez osatua. || Ipar. g.er. Zerra. || sega(-)apustu. Gipuzkoatik neska gazte bat, sega apustua egin nahian. || segan egin. Nik ez dakit segan egiten. || sega pikatu. Sega ingudean pikatu. || sega(-)poto. Segalariak gerrian eramaten duen ontzixka, sega zorrozteko harria daukana. v Sega-makina. Teknol. Uztai batean labanak orrazi forman jarrita dituen belarra mozteko makina.
