ohitura

iz. Egintza bat askotan errepikatzearen ondorioz hartzen den aritzeko era edo modua. || Herri edo giza talde batean ohiko gertatzen den aritzeko modua edo egitea. || Ohiturazko. izlag. Ohiturari dagokiona.

• ohiltze
• Ohio
• Ohio
• ohitu, ohi(tu), ohitzen
• ohitugabe
• ohitura
• ohituratu*
• ohitza
• ohitze
• ohizko
• Ohlin, Bertil Gotthard