metileno

iz. Kim. Bi balentzia duen –CH₂– erroa, metanoari bi hidrogeno kenduz lortzen dena. Gai organiko askotan ageri da, metileno kloruroan (CH₂Cl₂) adibidez.  v  Metileno urdina. Laborategietan redox erakusle gisa eta mikroskopio prestakuntzak tindatzeko eragile gisa erabiltzen den koloregaia. Ehun-zuntz naturalak tindatzeko ere asko erabiltzen da. Berez hauts berde eta distiratsu bat da, baina disoluzioan urdin bihurtzen da.

• Metge, Bernat
• Metheny, Pat
• metil
• metilamina
• metilazio
• metileno
• metiliko, alkohol
• metilo
• metionina
• metodiko
• metodismo