Martínez de la Rosa, Francisco
Espainiar politikari eta idazlea (Granada, 1787 - Madril, 1862). Liberala zenez gero, Errestaurazioaren garaian Frantziara egin behar izan zuen ihes, eta han Europako literaturako higikunde berriak ezagutu zituen. Espainiara itzuli zen amnistia bati esker. Espainiako enbaxadore izan zen Erroman eta Parisen, eta Estatuko Kontseiluko ministro eta lehendakari eta Gobernu buru. Literaturari dagokionez, olerkiak eta antzerki lanak idatzi zituen, estilo neoklasikokoak gaztetan. Parisen izan zen garaian berriz (1823-1834) erromantizismoaren bidea hartu zuen. Hauek dira lan nagusiak: Poética (1827), Poesias, Elegía a la muerte de la duquesa de Frías, La conjuración de Venecia (1834), Abén Humeya.
- Martínez Añibarro, Carlos
- Martínez Barrio, Diego
- Martínez Campos, Arsenio
- Martínez de Cala, Antonio
- Martínez de Irala, Domingo
- Martínez de la Rosa, Francisco
- Martínez de las Rivas, José María
- Martinez de Lezea, Toti
- Martinez de Lizardui Lizarribar, Iker
- Martinez Iturri, Juan Manuel
- Martínez Márquez, Ramón