liofilizazio
iz. Biol. Gai organikoen ezaugarri kimikofisikoak eta biologikoak galdu gabe bideratzen den deshidratazio teknika. Lehenik produktua izozten da (-80 °C-tan inguru) eta gero oso presio apaleko gunean ezartzen da ura (izotza), urtu gabe lurrun dadin (sublimazioa) eta urtsuak ez diren gaiek beren ezaugarriak gal ez ditzaten. Gai liofilizatuak denbora luzean kontserba daitezke eta ura erantsitakoan hasierako ezaugarriak hartzen dituzte berriro (leuntasuna, ahogozoa, usaina, elikadura balioa, etab.). Medikuntza (plasma, hormona gaiak, entzimak, etab.), sendagaigintza (antibiotikoak, txertoak, etab.) eta elikadura (kafea, barazkiak, etab.) dira erabilera nagusiak.
