kabuki
(Japonieraz, ka, «kantu»; bu, «dantza»; ki, «antzea»). iz. Antz. Japoniako herri antzerki mota. Musika, dantza, eta mimoa biltzen ditu kabuki antzezpenak eta antzezleek, apaintzeko, margoak eta jantzi ikusgarriak erabiltzen dituzte. Historiatik edo kondaira zaharretatik harturiko gertakariak eta egitandiak izaten dira gai nagusiak, nahiz eta hirietan giroturikoak ere agertzen diren. Gehienetan bost ekitaldi luzek osatzen dute saioa eta agertoki handietan antzeztu ohi dira. Gizonezko antzezleak izaten dira guztiak; horiek maiz, obraren haria etenda, publikoari hitz egiten diote eta formula jakinen arabera erantzuten die hark. Tradizioaren arabera kabuki antzerkia Okuni dantzariak sortu zuen XVI. mendean. Gero, XVII. mendearen amaieran eta XVIII.aren hasieran beheraldia izan bazuen ere, kabuki antzerkiak arrakasta handia izan du beti Japoniako publikoaren aurrean. Antzerki molde tradizional hori landu duten idazlerik ezagunenak: Sakata Tojuro (1645-1709), Ichikawa Danjuro (1660-1704), Yoshizawa Ayame (1673-1729), Tsuruya Nanboku IV.a (1755-1829) eta Kawateke Mokuami (1816-1893).
