Rolland, Romain
Frantses idazlea (Clamecy, 1866 - Vézelay, 1944). Historiako ikasketak egin ondoren Erromara joan zen, eta Frantziara itzuli zenean Letretako ikasketak egin zituen. Antzerkirako drama historikoak eta filosofikoak idazten hasi zen: Aërt (1897), Les loups (1897, Otsoak), Le triomphe de la raison (1899, Arrazoiaren garaipena), Danton (1901), Le quatorze-juillet (1902, Uztailaren hamalaua) eta La Montespan (1904). Artista handiak miresten zituen bestalde, eta haien biografiak ere idatzi zituen: Beethoven (1903), Michelangelo (1907), Haendel (1910) eta Tolstoi (1911). Lehen Mundu Gerra hasi zenean Suitzan zen, eta Frantzian nahiz Alemanian protesta ugari eragin zuen bakearen aldeko Au-dessus de la môlée (1915, Gatazkaren gainetik) obra idatzi zuen han. Urte berean Literaturako Nobel saria irabazi zuen. Geroztik Aux peuples assassinés (1917, Hil dituzten herriei) eta Les précurseurs (1923, Aitzindariak) idatzi zituen. 1920an argitaratu zuen bere eleberririk onenetako bat (Colas Breugnon); 1922an Europe aldizkaria sortu zuen. Indiako pentsalariei buruzko lanak ere idatzi zituen: Mahatma Gandhi (1923) eta Ramakrisnaren bizitza (1929). Sobietarren alde agertu zen eta gerraren aurka zeuden alderdi guztien nazioarteko kongresuaren buru izan zen Amsterdamen. 1928 eta 1945 bitartean Beethoven: sortzeko garai onak saiakeraren zazpi liburukiak argitaratu ziren eta 1939an Robespierre drama kaleratu zuen. Le voyage intérieur (1943, Barne bidaia) eta Charles Péguy (Péguy frantses idazlearen biografia) izan ziren Rolland-en azken lanak.
