ostalari
iz. Ostatu bat zaintzen duen pertsona, ostatuaren buru edo arduraduna. || Ostatu hartzen duen pertsona. v Biol. Bizkarroi bat bizi den animalia edo landarea. Bi eratakoa izan daiteke ostalaria: bizkarroiak larba egoera soilik igarotzeko bizitoki hartzen duena, eta sexu aldira iristen denean uzten duena, eta bizkarroia larba egoeratik sexu egoerara iristen dena.
