osagarri 2

iz. Osatzen duena; sendagaia.  v  Angelu osagarriak. Mat. Bi angelu osagarriak dira bien batura 90°, angelu zuzena alegia, bada.  v  Multzo osagarriak. E multzo unibertsal baten A azpimultzo baten multzo osagarria E eta A multzoen arteko kenketaz (E -A edo E/A gisa adierazten dena) lortzen den multzoa da.

• osaezin
• osagai
• osagailu
• osagaitz
• osagarri 1
• osagarri 2
• osagarritsu
• Osage
• osage
• osagile
• Osaka