leher 1 Leher egin
du ad. Lehertu, barneko indarrak eraginik-edo barneko mamia irteten dela ireki. ◊ Egin den ahaleginaren ondorioz guztiz nekatu edo ahuldu. || Hil, azken hatsa eman era latz batean. || Leher eragin. Leher eginarazi. || Leherrenak egin. Erabat leher egin edo nekatu. || Leher gaizto egin. Gizona leher gaizto egiten lanean, eta emakumea, eseri eta egon. || Ahalak eta leherrak egin. Ahalegin guztiak egin.
- lehenik
- lehenkusi
- lehentasun
- lehentxeago
- leher 2
- leher 1 Leher egin
- lehergai
- lehergailu
- lehergarri
- leherkari
- leherketa
