konkurritu, konkurri, konkurritzen
du. ad. Ekon. Helburu bera duten bi subjektu edo gehiago lehian aritu.
- konkortu 1, konkor(tu), konkortzen
- konkortze
- Konkoure
- konkretu
- konkurrentzia
- konkurritu, konkurri, konkurritzen
- konkurritze
- konnotazio
- kono
- Konoe, Fumimaro
- konorazeo