kono

iz. Erpin finko batetik eta kurba itxi jakin batetik igarotzen diren zuzenek eratzen duten gainaldea; delako gainaldea duen gorputza.  v  Biol. Animalia ornodunen erretina eratzen duten zeluletako bakoitza. ik. erretina.

• konkretu
• konkurrentzia
• konkurritu, konkurri, konkurritzen
• konkurritze
• konnotazio
• kono
• Konoe, Fumimaro
• konorazeo
• konorte
• konortegabetu, konortegabe, konortegabetzen
• konortegabetze