gemula
iz. Bot. Landare loredunen ernamuineko parte bat. Sarritan erna-begia izaten da gemula, eta hazi hostoen gainean egoten da. v Zool. Itsasoko belakiek azalean eratzen duten begia. Gemula gero eta estuago egiten da oinetik eta puskatu egiten da azkenean; orduan, hondora joaten da; han sustratu batean finkatu eta izaki berri bat eratzen da.
