etendura

iz. Etena, ehunetan, oihaletan gertatzen den urradura, eta ondorioz gertatzen den errai baten irtetea.

• etekintsu
• eten 1, eteten
• eten 2
• etenaldi
• etenarazi, etenaraz, etenarazten
• etendura
• etenezin
• etengabe
• etengailu
• etengaitz
• etenkor