eten 1, eteten
da-du ad. (Zerbait) bi buru edo muturretatik tiratuz hautsi. ◊ Hautsi. || Zerbaiten jarraitasuna hautsi. v Funtzio etena. Mat. Jarraipena ez duen aldagai erreal baten funtzioa. Lehen mailako etena esaten zaio puntuaren ezkerreko eta eskubiko mugak bat ez datozenean; bigarren mailako etena bietako mugaren bat, ezkerrekoa edo eskubikoa, ez duenean.
