egur-belar

iz. Bot. Erreka inguruan hazten den belar landare zuzen ileduna (Lythrum salicaria). Hosto luze punta-zorrotzak izaten ditu, eta loreak, gorri arrosak, zuztarren mutur aldean sortaka banaturik. Herri sendagintzan, beherakoa kentzeko erabili izan da.

• eguraldi
• eguraste
• egurastu 1, egurats, egurasten
• egurastu 2
• egurats
• egur-belar
• egur-pikor
• Eguren Bengoa, Enrique
• Eguren, Jose María
• egurgile
• egurgin