damu
iz. Hobenak errudunarengan, ezbeharrak pairatzailearengan eragiten duen atsekabea, garbaia. || Kaltea. ◊ Iraina. || Damu-domaia. Ipar. Kalte-galera. Bizikleta kaskatu didazue eta hautsi; damu-domaiak zor dizkidazue. || Damu izan. du ad. («Zerbaitez»). Damu dut, jauna, bihotz guztitik zu irainduaz. ◊ («Zerbait»). Ez dut damu hartu nuen nekea.
