bobina
iz. Sin. haril. Haria bilduz egindako bola. v Indukziozko bobina. Teknol. Burdin gozozko gune baten inguruan kiribildutako bi bobinaz osatutako tresna, H. D. Ruhmkorff-ek asmatua. Lehenengo bobina kiribil gutxiz osatua izaten da, bigarrena hari mehezko kiribil askoz. Lehen zirkuituan indarra eteten den bakoitzeko, tentsio altuko indar elektromugikorra eragiten du bigarrenean. Indukziozko bobina leherketa motorretan pizteko tresnaren osagaia izaten da. v Pizteko bobina. Mek. Autoetan, bateriatik datorren indarra bujiek txinparta ateratzeko adina altxatzen duena. v Film bobina. Teknol. Argazkigintzan, zinta bilduz osatzen den gurpila.
