bizi izan, bizi, bizitzen, biziko
da ad. Bizia izan, bizirik egon. || Adierazten den denboraz bizia izan. || Bizirik irauteko bideak izan. || («Nola, non, noiz»). Adierazten den eran, lekuan, garaian, bizitza edo bizitza zati bat igaro. || du ad. Biziarazi.
- bizeps
- Bizerta
- Bizet, Georges
- bizi 1
- bizi 2
- bizi izan, bizi, bizitzen, biziko
- bizia
- biziagotu, biziago(tu), biziagotzen
- biziagotze
- bizi-alargun
- bizi-alargundu, bizi-alargun(du), bizi-alarguntzen