afektibitate
iz. Psik. Pertsonaren zenbait egoerak, sentimen, emozio, eta abarrek, eratzen duten bizitza psikikoaren alderdia, gehienbat inkontzienteak gidatua. Bizitza psikikoaren oinarria da. Arimaren egoera guztiak hartzen ditu bere baitan, senean eta inkontzientean errotzen diren sentimen eta erantzuneko fenomeno guztiak. Afektibitatearen bitartez ditu pertsonak bere harremanak munduarekin, besteekin, bere buruarekin. Afektibitateak ematen die zentzua, hatsa, pertsonaren egintza guztiei.
- afari
- afariusi
- Afars et Issas
- afasia
- afasiko
- afektibitate
- afelio
- afera
- aferente
- aferesi
- Afewerke, Issayas
