susto

iz. Herr. Beldurra, beldurraldia. Sustoa hartu: beldurtu, izutu. Nik trumoiari beldur gogorra izaten bainion lehendik, atzoko horrek lehenaz gainera, susto handia eman dit.

• sustatu 2, susta, sustatzen
• sustatzaile
• sustatze
• sustengatu
• susto
• susto
• sustopil
• sustrai
• sustraigabe
• sustraitsu
• sustraitu, sustrai(tu), sustraitzen