sendabide

iz. Eritasun edo gaitz bat sendatzeko bidea. ik. osabide. Duela zenbait urte ez baitzen gure artean beste sendabiderik baraua eta odol-ateratzea baizik. Sendabiderik ez duen gaitza.

• senartu, senar, senartzen
• senartze
• senatari
• senatu
• sendabelar
• sendabide
• Sendadiano
• sendaezin
• sendagai
• sendagaila
• sendagailu