Euskararen tresnak

Lur hiztegi entziklopedikoa

Kultura eta Hizkuntza Politika Saila

Otero, Alejandro

Venezuelar pintore eta eskultorea (El Manteco, Bolivar, 1921 - Caracas, 1990). Arte zinetikoaren aitzindaria Venezuelan. Caracasko Arte Plastikoen Eskolan egin zituen ikasketak, 1939-1945 bitartean. Azkeneko urte horretan Parisa joan zen, eta harrezkero txandaka bizi izan zen Frantziako hiriburuan eta Caracasen. Prestakuntza aldia bukatuta, Europan zehar bidaiatu zuen, garai guztietako artea ikusiz. Aldi hartan Cafeteras saila margotu zuen (egunero erabiltzen diren gauzak, lerro eta planotan sintetizatuak). 1955ean nazioarteko kritikaren ezagutza lortu zuen eta bere lehenengo "colorritmo" egin zuen (argiaren eta espazioaren azterketa, alderik alde zerrenda paraleloez zeharkatutako ohol luzeen bidez). Urte hartatik aurrera zenbait arkitektura proiektutan lan egin zuen (Caracasko Unibertsitate Hiria, mosaiko eta aluminiozko horma irudiak, eta beira leihoak). 1958an Pintura Sari Nazionala irabazi zuen bere colorritmo horietako batekin. 1961ean beste aldi bat hasi zuen, erliebe zuri eta monokromoen zikloekin (Pintzela eta karratu zuria), eta gero, paper margotuen sailak egin zituen, pop estiloko collage modukoak, tresna teknologikoak itsatsita eta guzti: Bonjour M. Braque. Esperimentatzen jarraitu zuen, eta 1967an makina artistikoak eta ludikoak eraikitzeari ekin zion berriro. Une hartatik aurrera adierazpide berrien bila hasi zen, eskulturaren alorrean batez ere. Oterok kolorea, subjektua eta forma ezabatu zituen pinturatik, Kandinskiren antzera.