osotasun
iz. Osoa denaren, osorik dagoenaren nolakotasuna. ◊ Birjintasuna. || Multzo baten edo zerbaiten osagaien edo zatien bilketa osoa. v Fil. Kanten arabera, oharmenaren kategorietako bat, banakotasunaren eta aniztasunaren sintesian oinarritzen dena. || Formaren printzipioen arabera, osotasuna nolabait egituratutako osotasun bat da, osagai dituen elementuen ezaugarriak ez diren beste ezaugarri berezi batzuk dituena. ik. egitura.
