lapurtu, lapur(tu), lapurtzen
du ad. Norberarena ez den zerbaitez jabetzea, indarrez, ezkutuan edo iruzurrez; ebatsi. || Zenbait jokotan, mahaian dagoenetik hartu.
- Lapurdi
- lapurreria
- lapurreta
- lapurtar
- lapurtera
- lapurtu, lapur(tu), lapurtzen
- lapurtxori
- lapurtze
- Laquidain
- Lar
- lar