kontentatu, kontenta, kontentatzen
du ad. Kontent, gogara jarri (eskatzen duena emanez), ase. Munduko ondasunek ez naute kontentatzen. || da ad. Zerbaitekin gogara egon, gehiago edo hobeagorik eskatu gabe.
- kontent
- kontentagaitz
- kontentagarri
- kontentamendu
- kontentarazi, kontentaraz, kontentarazten
- kontentatu, kontenta, kontentatzen
- kontentatze
- kontentu
- kontinental
- kontinente
- kontingente