iraulkatu, iraulka(tu), iraulkatzen

da ad. Nork bere burua, etzanik dagoela, alde batera eta bestera biratu. ◊ du ad. Irauli.

• Irau
• iraulaldi
• iraularazi, iraularaz, iraularazten
• irauli, iraul, iraultzen
• iraulka
• iraulkatu, iraulka(tu), iraulkatzen
• iraulkatze
• iraulketa
• iraultza
• iraultzaile
• iraultze