ikusi 1, ikus, ikusten
du ad. Ikusmenaren bidez, begien bidez sumatu. ◊ Zerbaiten ikusle, lekuko izan. ◊ Irud. (Norbaitek norbait edo zerbait) ezin ikusi: gorroto handia izan. || (Zerbait) egiaztatu. || Zerbaiti arretaz begiratu. || (Zerbaitek zerbaitekin, norbaitek zerbaitetan…) zer ikusia izan: lotura edo harremanen bat izan.
- ikusgarri
- ikusgarriro
- ikusgune
- ikusgura
- ikusi 2
- ikusi 1, ikus, ikusten
- ikusiezin
- ikusi-makusi
- ikuska
- Ikuska
- ikuskari
