ibilgu
iz. Pl. Komentuen, jauregien eta horien gisako tokien barrutian, ibiltokitzat erabiltzen diren alderdiak. nGeol. Iturburutik ura isurtzen duen lekuraino ibaiak egiten duen bidea. Hiru tarte bereizi ohi dira ibaien ibilguan: goikoa, erdikoa eta behekoa. Goiko ibilgua pikoa izaten da eta, ur emaria oso bortitza delako, urak higalan handia egiten du han; erdiko ibilguak jalkinen garraioa (hartxintxarrak eta harea) du ezaugarri nagusia, eta behekoak horien jalkipena. ik. ubide.
