hormatu, horma(tu), hormatzen
du ad. Sin. leitu. Izoztu. v Meategietako hormetako pitzaduretan ezartzen den egurrezko makila edo euskarria.
- hormagune
- hormamendi
- Hörmander, Lars
- hormate
- glaziar
- hormatu, horma(tu), hormatzen
- hormatxori
- hormatzar
- hormatze
- Hormisdas, santua
- hormogonio