haratu, hara(tu), haratzen

da ad. Hara joan, heldu. || du ad. Hara eraman.

• hararetar
• Harat
• harategi
• harategun
• harat-honat
• haratu, hara(tu), haratzen
• haratustel
• haratuzte
• haratze
• Haraui, Elias
• haraxe