gogobete, gogobetetzen

da-du ad. (nor kasua beti pertsona). Gogoa bete, ase. Norbait zerbaitekin/zerbaitez gogobete da; zerbaitek norbait gogobetetzen du.

• gogatze
• Gogeaskoetxea, Ignacio
• gogo
• gogoangarri
• gogo-bahitze
• gogobete, gogobetetzen
• gogobetegarri
• gogobeteko
• gogobetetasun
• gogobetetze
• gogoeste