errebelatu, errebela, errebelatzen
da ad. Batez ere Ipar. Galdu, bidetik atera. Ardi errebelatuak; Parisko karriketan errebelaturik. || du ad. Argazkilaritzan, irudi bat osatzen duten puntuak xafla batean, film batean edo beste euskarri batean agerrarazi. || du ad. Erl. Adigaitza dena edo gertakizun dagoen zerbait Jainkoak gizonari azaldu.
- errearazi, errearaz, errearazten
- errebal
- errebelamendu
- errebelar
- errebelarazi, errebelaraz, errebelarazten
- errebelatu, errebela, errebelatzen
- errebelatze
- errebelazio
- erreberberazio
- erreberentzia
- errebero
