egokitu, egoki, egokitzen
da-du ad. Helburu, erabilera baterako egokia egin edo bihurtu, egokitasuna eman. Hizkuntza egungo premietarako egokitzean. || du ad. Ezarri. Jaunak munduko lekurik hoberenean egokitu zituen. || Eman. Elizak egokitzen dizkigun barkamenak. || da ad. Gertatu, aurkitu; egokiera izan. Berandu afaldu beharra ere egokitzen da maiz. || Loteria egokitu zait. ik. tokatu.
- egokinde
- egokipen*
- egokiro
- egokitasun 1
- egokitasun 2
- egokitu, egoki, egokitzen
- egokitzaile
- egokitzapen
- egokitze
- egolatria
- egon, egoten, egongo
