disolbatu, disolba, disolbatzen
da-du ad. Kim. Gai bat beste batean disoluzio egoerara igaro edo igaroarazi. || (Beste eremuetan hobe desegin, sakabanatu, urtu, etab.).
- Disney, Walt
- disolbaezin
- disolbagaitz
- disolbagarri
- disolbagarritasun
- disolbatu, disolba, disolbatzen
- disolbatzaile
- disoluzio
- disonante
- disonantzia
- disoziazio