deserrotu, deserro, deserrotzen

du ad. Landarea erro eta guzti atera. || Irud. Ohitura zaharra ez da erraz deserrotzen. || da-du ad. Irud. Norbait bizi den lekutik, bere girotik atera. Gaztetan herritik deserrotzen direnak.

• deserri
• deserrira(tu)
• deserriratu, deserrira, deserriratzen
• deserriratze
• deserritu
• deserrotu, deserro, deserrotzen
• deserrotze
• desertatu, deserta, desertatzen
• desertifikazio
• desertore
• desertu