beldur
iz. Egiazko nahiz irudipenezko arriskuaren hurbiltasunak sortzen duen urduritasunezko egoera. || Beldur-ikara. Beldur ikarak geldiarazten ditu. || Beldur izan. a) da ad. ("Zeren", "noren"). Zure beldur da: beldurra dizu. b) du ad. Euskaldun garbia izatea ez zitzaion izan gure arteko zenbait gurasok bere seme-alabentzat beldur duten bezain trabagarri. || Beldurrak (egon batez ere). Beldurrez.