atzeman, atzematen

du ad. Aurkitu, harrapatu. || Ihes egin dezakeena gatibu edo preso hartu, atxilotu. || Irud. Hala zaudela heriotzak atzematen bazaitu. || Norbait, ezaguna izatea komeni ez zaion zerbaitetan-edo hartu. Gezurretan atzeman zaitu.

• atzealde
• atzeka
• atzekari
• atzelari
• atzemaile
• atzeman, atzematen
• atzemanarazi, atzemanaraz, atzemanarazten
• atzemankeria
• atzemate
• atzen
• atzendu, atzen(du), atzentzen