akabatu, akaba, akabatzen

da-du ad. Bukatu, amaitu. || du ad. Herr. Indarkeriaz hil, pizti bat bereziki. ik. kalitu. Sugea harrika akabatu zuen. || izond. Herr. Inozo akabatua: inozo osoa.

• aka
• Akaba
• akabaila
• Akabako Golkoa
• akabantza
• akabatu, akaba, akabatzen
• akabatze
• akabera
• akabo ;Akabo izan
• akabu
• Akad, Lütfi O